Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Toruniu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 czerwca 2017 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu X Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR Maria Żuchowska
Protokolant:	st. sekr. sądowy Elżbieta Jakubowska

po rozpoznaniu w dniu 21 czerwca 2017 r. w Toruniu

sprawy z powództwa (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W.

przeciwko D. E. (1)

o zapłatę

I. oddala powództwo,

II. kosztami procesu poniesionymi przez powoda obciąża powoda.

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 21.10.2016 r. powodowa (...) sp. z o.o. w W. (pop. (...) sp. z o.o. SKA w W.) domagał się zasądzenia na jego rzecz od pozwanego D. E. (1) kwoty 3966,50 zł z umownymi odsetkami w wysokości czterokrotności stopy procentowej kredytu lombardowego od kwoty 3200 zł od dnia 03.08.2016 do dnia zapłaty oraz zwrotu kosztów procesu. Uzasadniając żądanie wskazano, że pozwany zawarł umowę pożyczki z (...) sp. z o.o. w W. w dniu 09.10.2015r., której nie spłacił w terminie.

Sąd Rejonowy Lublin- Zachód w Lublinie stwierdził brak podstaw do wydania nakazu zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym i postanowieniem z dnia 01.12.2016r. przekazano sprawę do tutejszego Sądu

Po przekazaniu sprawy powód pismem z dnia 26.01.2017r. podtrzymał żądanie pozwu i przedłożył dokumenty na poparcie swoich twierdzeń.

Na rozprawie w dniu 24.04.2017r. stawił się pozwany, który wskazał, że porozumiał się z wierzycielem, że należność miał spłacić w 7 ratach, z czego 6 już spłacił. Na podniesione okoliczności pozwany przedłożył dowody wpłat.

Po wezwaniu przez Sąd powoda do ustosunkowania się do przedłożonych dowodów wpłat, powód pismem z dnia 16.05.2017r. wskazał, że pozwany dokonując wpłaty w dniu11.05.2017r. spłacił całą należność, w związku z czym powód oświadczył, że cofa pozew bez zrzeczenia się roszczenia.

Pozwany nie wyraził zgody na cofnięcie pozwu bez zrzeczenia się roszczenia.

Na rozprawie w dniu 21.06.2017r. pozwany potwierdził, że spłacił ostatnią ratę pożyczki oraz złożył wniosek o nieobciążanie go kosztami procesu z uwagi na sytuację materialną.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 09.10.2015r. pozwany D. E. (2) zawarł w formie elektronicznej umowę pożyczki odnawialnej z (...) sp. z o.o. w W.. Pożyczka nie została spłacona w terminie. Łącznie z kosztami windykacyjnymi i prowizją pozwany winien był zapłacić powodowi, który nabył należność, kwotę 3966,50 zł

Bezsporne

Po wytoczeniu powództwa, od 9 listopada 2016r. do 10 maja 2017r. pozwany spłacił całą należność w 7 równych ratach po 580 zł.

Bezsporne

Pozwany znajduje się w bardzo trudnej sytuacji materialnej. Nie posiada majątku, dopiero w czerwcu 2017r. podjął pracę, ma na utrzymaniu dwoje dzieci i niepracującą konkubinę.

Okoliczność niezaprzeczona.

Sąd zważył, co następuje:

Wysokość długu i legitymacja czynna powoda pozostawały poza sporem. Bezsporny był także fakt spłacenia całości pożyczki w toku procesu. Podstawę dochodzonego roszczenia stanowił art. 720 kc.

Spór dotyczył zasadności cofnięcia pozwu po rozpoczęciu rozprawy bez zrzeczenia się roszczenia w sytuacji, gdy cała należność została spłacona oraz zasadności obciążenia pozwanego kosztami procesu wobec bardzo trudnej sytuacji materialnej pozwanego i spłacenia całego roszczenia odsetkami , tj. kwoty ponad 4000 zł w toku procesu.

W przedmiotowej sprawie z uwagi na cofnięcie pozwu bez zrzeczenia się roszczenia po rozpoczęciu rozprawy, do umorzenia postępowania konieczne było uzyskanie zgody pozwanego zgodnie z art. 203§1kpc. Pozwany nie wyraził zgody na takie cofnięcie, w związku z powyższym powództwo podlegało oddaleniu, jako zaspokojone, o czym orzeczono po myśli art. 720 kc.

O kosztach procesu orzeczono w punkcie II sentencji wyroku na podstawie
art. 102 k.p.c. zgodnie z zasadą słuszności. D. E. (1) jest osobą młodą, która mimo braku pracy i posiadania rodziny na utrzymaniu, spłaciła dobrowolnie należność dochodzoną pozwem w miesięcznych ratach po 580 zł. Na uwagę zasługuje fakt, że pomimo spłacania należności przez pozwanego od listopada 2016r. i wpłat po 580 zł w dniach 10.11.2016r., 09.12.2016r. i 09.01.2017r., powód składając dokumenty do tutejszego Sądu w dniu 26.01.2017r., nie ograniczył powództwa nawet w części. Co więcej, po spłaceniu należności w całości przez pozwanego, powód w maju 2017r. cofnął pozew, ale nie zrzekł się roszczenia. Wszystkie te okoliczności, a dodatkowo sytuacja materialna pozwanego, przemawiały za nieobciąganiem go kosztami procesu poniesionymi przez powoda.