Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Toruniu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 września 2017 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu X Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR Maria Żuchowska
Protokolant:	starszy sekretarz sądowy Elżbieta Jakubowska

po rozpoznaniu w dniu 11 września 2017 r. w Toruniu

sprawy z powództwa Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w T.

przeciwko G. B. , A. B.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanych G. B. i A. B. na rzecz powoda Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w T. solidarnie kwotę 2 622,19 zł (dwa tysiące sześćset dwadzieścia dwa złote dziewiętnaście groszy) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwot i dat :

- 742,76 zł od dnia 16 sierpnia 2016r.,

- 742,76 zł od dnia 16 września 2016r.,

- 393,91 zł od dnia 16 października 2016r.,

- 742,76 zł od dnia 16 listopada 2016r.,

z uwzględnieniem zmian stopy procentowej odsetek ustawowych, do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanych na rzecz powoda solidarnie kwotę 1 017 zł (tysiąc siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Powodowa Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) w T. wniosła pozew, w którym domagała się zasądzenia solidarnie od pozwanych G. B. i A. B. kwoty 2622,19 zł wraz z odsetkami ustawowymi od kwot i dat oraz o zwrot kosztów procesu. W uzasadnieniu wskazano, że pozwane użytkują lokal mieszkalny należący do zasobów Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w T. położony przy ulicy (...) w T.. Za zajmowane mieszkanie zobowiązane są ponosić opłaty miesięczne, płatne z góry do 15 – go każdego miesiąca. Pozwane nie uiściły opłat za okres od 01.08.2016r. do 30.11.2016r .

Nakazem zapłaty z 10.03.2017r. Sąd Rejonowy w Toruniu uwzględnił żądanie pozwu i zasadził kwotę 25 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

W ustawowym terminie, pozwane wniosły sprzeciw od nakazu – zaskarżając go w całości . W uzasadnieniu zgłosiły zarzut spełnienia świadczenia .

W odpowiedzi na sprzeciw pełnomocnik powódki podtrzymał żądanie , wskazał , że pozwane nie dokonały ani całkowitej , ani częściowej spłaty zadłużenia . Jako dowód załączył zestawienie kont rachunkowych na dzień sporządzenia pisma.

Pozwane nie zajęły dalszego stanowiska w sprawie.

Na rozprawie stawił się pełnomocnik powódki, który podtrzymał żądanie pozwu, wskazując, że pozwane nie spłaciły należności nawet w części, a ich zaległości czynszowe rosną.

Sąd ustalił, co następuje:

Pozwane G. B. i A. C. użytkują lokal mieszkalny położony w T. przy ulicy (...) . Lokal ten znajduje się w zasobach Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w T. .

okoliczności bezsporne

Pozwane zobowiązane są do ponoszenia miesięcznych opłat z tytułu kosztów gospodarki zasobami mieszkaniowymi oraz ponosić inne koszty przypadające za zajmowany lokal, płatne z góry do 15 – go każdego miesiąca .

okoliczność bezsporna

Pozwane zalegają z płatnościami za okres od 1 sierpnia 2016r. do 30 listopada 2016r. na łączną kwotę 2622,19 zł. Pismem z 19.12. 2016r. pozwane zostały wezwane do spłaty zadłużenia . Należność nie została spłacona.

dowód: wezwanie do zapłaty k.4-5 akt;

- kartoteka finansowa k.6

Sąd zważył, co następuje:

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie okoliczności bezspornych oraz dokumentów, których prawdziwości strony nie kwestionowały, a ich wiarygodność nie wzbudzała wątpliwości Sądu.

Bezsporny w sprawie był fakt zajmowania przez pozwane lokalu znajdującego się w zasobach powodowej spółdzielni, jak również sam obowiązek uiszczania z tego tytułu opłat.

Spór dotyczył zasadności dochodzonego roszczenia wobec podniesienia przez pozwane zarzutu spełnienia świadczenia w całości.

W ocenie sądu, powództwo powinno być uwzględnione w całości .

Ustawa o spółdzielniach mieszkaniowych z 15 grudnia 2000r. ( Dz. U. z 2001r. , Nr 4, poz. 27 z późn. zm.) w art. 4.1 i 2 i 6 określa obowiązek uczestniczenia w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymywaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymywaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni – na członkach spółdzielni, osobach niebędących członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali oraz osoby pełnoletnie stale zamieszkujące w lokalu oraz osoby faktycznie korzystające z lokalu .

Nie ulega wątpliwości, że spółdzielnia miała podstawę prawną, aby dochodzić od pozwanych opłat za użytkowanie lokalu.

Zgodnie z art. 6 k.c., istnienie sporu między stronami, co do zasady, obliguje jedną z nich do udowodnienia faktów mających znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy. Jeżeli zatem powód powoływał się na zadłużenie pozwanych wobec spółdzielni winien ten fakt udowodnić. W ocenie Sądu, powód, przedkładając kartotekę finansową pozwanych wykazał wysokość zaległości. Z kolei pozwane, które powoływały się fakt spłaty zadłużenia, winny ten fakt udowodnić, a tymczasem , poza ogólnym zarzutem w sprzeciwie, nie przedłożyły na tę okoliczność żadnego dowodu. Pozwane nie uczyniły tego mimo, iż były pouczone o możliwości składania wniosków dowodowych. Ponadto otrzymały odpis pisma procesowego, w którym strona powodowa zaprzeczała ich twierdzeniom, co do spłaty zadłużenia . Pozwane w żaden sposób nawet nie uprawdopodobniły faktu spłaty zadłużenia.

Mając powyższe na uwadze należy uznać , że strona powodowa udowodniła w całości żądanie zarówno co do zasady , jak i wysokości . Sąd uwzględnił żądanie na podstawie art. 4 cytowanej ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98§1 k.p.c. Powodowa spółdzielnia wygrała proces w całości ponosząc koszty procesu w kwocie 1017 zł. Na koszty składała się opłata od pozwu w kwocie 100 zł, koszty zastępstwa procesowego w kwocie 900 zł oraz opłata od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł. Pozwane, jako przegrywające proces, winny te koszty zwrócić powódce.