Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Toruniu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 czerwca 2023 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

Przewodniczący sędzia Ewa Zawacka

Protokolant st. sekr. sądowy Alina Pokorska

po rozpoznaniu w dniu 22 czerwca 2023 r. w Toruniu

sprawy z powództwa A. K.

przeciwko I. K.

o uchylenie alimentów ewentualnie, o obniżenie alimentów

uchyla z dniem 8 czerwca 2022 r. rentę alimentacyjną należną od powoda A. K. na rzecz jego syna I. K., ustaloną ostatnio wyrokiem Sądu Okręgowego w Toruniu z dnia 16 stycznia 2017r. w sprawie (...) w kwocie po 500 złotych miesięcznie

odstępuje od obciążania pozwanego kosztami sądowymi w części obejmującej wydatki.

Sygn. akt III RC 430/22

UZASADNIENIE

Powód A. K. w dniu 8 czerwca 2022 r. wniósł pozew o uchylenie jego obowiązku alimentacyjnego wobec pozwanego I. K. wynikającego z wyroku Sądu Okręgowego w Toruniu, ewentualnie o obniżenie alimentów z kwoty po 500 zł miesięcznie do kwoty po 100 zł miesięcznie.

W uzasadnieniu wskazał m.in., że w dniu 16 stycznia 2017 r. na mocy wyroku Sądu Okręgowego w Toruniu rozwiązano małżeństwo rodziców pozwanego I. K., zasądzając od powoda na rzecz małoletnich dzieci alimenty w wysokości po 500 zł i 400 zł miesięcznie, płatne do rąk matki małoletnich. Wówczas I. K. nie miał ukończonych (...) lat, kontynuował naukę i planował iść na studia. Od kilku lat jednak powód uzyskuje od syna I. K. informacje, że ten pracuje w różnych miejscach w pełnym wymiarze czasu pracy, jednocześnie wskazując, że jest studentem. Pozwany wskazał ojcu, że podejmuje dodatkową pracę w postaci tworzenia utworów muzycznych za kwotę 50 (...) na jeden utwór. Powód wskazał także, że za każdym razem kiedy pyta syna gdzie jest, to pozwany odpowiada, że „w pracy”, „w pracy do 17.00” itp. Powód nie jest w stanie uzyskać informacji od syna w przedmiocie kontynuowania nauki, ma wiedzę tylko na jakiej uczelni syn rzekomo studiuje. Powód wskazał, że prosił syna o przesłanie szczegółowych informacji na temat jego nauki bądź przesłania legitymacji studenckiej – w efekcie otrzymał tylko zdjęcie pierwszej strony legitymacji, bez wskazania czy jest ona ważna.

Powód wskazał również, iż uważa, że pozwany już nie studiuje, a dalsza edukacja na profilu (...) jest dla pozwanego nieprzydatna, gdyż nie zamierza on pracować w zawodzie - obecnie pozwany pracuje rzekomo w salonach (...). Co więcej, powód nie ma wiedzy na temat ocen pozwanego, jego postępów w nauce. Ponadto, zdaniem powoda, skoro pozwany pracuje w pełnym wymiarze czasu pracy to znaczy, że jego studia nie są zbytnio absorbujące.

A. K. podkreślił w uzasadnieniu, że jego sytuacja majątkowa uległa drastycznemu pogorszeniu – w związku z pandemią przez rok nie pracował, co doprowadziło go do problemów finansowych i zaległości alimentacyjnych. Obecnie powód podjął pracę za granicą polegającą na sprzątaniu.

Nadto, pozwany zamieszkuje w nieruchomości, której współwłaścicielem jest powód -w toku jest postępowanie o podział majątku, prowadzone przez Sąd Rejonowy w Toruniu.

W związku z tym, iż pozwany jest osobą pełnoletnią i pracuje, a także zachodzi prawdopodobieństwo, iż nie kontynuuje już nauki, a jego wiek świadczy, że ukończył już studia licencjackie, to zdaniem powoda ma możliwość podjęcia pracy w zawodzie i zdobywania doświadczenia.

W odpowiedzi na pozew z dnia 30 sierpnia 2022 r. pozwany I. K. wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa radcowskiego według norm przepisanych. W uzasadnieniu swoje stanowiska pozwany wskazał, że w roku szkolnym 2021/2022 pozwany był studentem (...) roku studiów licencjackich w Wyższej Szkole (...) w P., a planowany termin ukończenia nauki przypadał na dzień 30 września 2022 r. Szkoła do której uczęszcza pozwany jest szkołą prywatną, za którą opłata wynosi 550 zł miesięcznie. Ponadto, pozwany ze względu na zdiagnozowaną (...) jest osobą niepełnosprawną zaliczoną do (...) stopnia niepełnosprawności ze wskazaniem, iż może on pracować jedynie w warunkach chronionych. Przyjmuje na stałe leki.

I. K. wskazał, że zatrudniony jest w salonie (...) swojej matki K. K. (2) i z tego tytułu otrzymuje minimalne wynagrodzenie za pracę. Pozwany zaprzeczył aby uzyskiwał stałe dochody z tworzenia tzw. (...) – z tego tytułu uzyskał jedynie jednorazowy dochód w wysokości 50 (...).

Obecnie pozwany zamieszkuje samodzielnie w wynajmowanym mieszkaniu w ramach tzw. najmu instytucjonalnego, za które uiszcza opłatę w wysokości 1.343,28 zł miesięcznie. Do stałych wydatków pozwanego należy zaliczyć także kwoty alimentów w wysokości po 500 zł miesięcznie, które uiszcza na rzecz swojego małoletniego syna. Pozwany korzysta z pomocy finansowej swojej matki.

Jednocześnie pozwany wskazał, że jego problemy zdrowotne prawdopodobnie spowodowane są zachowaniem powoda, który znęcał się nad matką pozwanego, za co został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 9 kwietnia 2018 r. w sprawie (...). Znęcanie miało miejsce w okresie od sierpnia 2015 r. do czerwca 2017 r., a zatem kiedy pozwany był jeszcze małoletni, zamieszkiwał z matką i obserwował zachowania ojca.

Odnosząc się do sytuacji finansowej powoda, pozwany wskazał, że uzyskiwane przez powoda dochody w wysokości 580 (...), w tym świadczenie socjalne, budzą zasadnicze wątpliwości. Wynagrodzenie w podobnej wysokości powód mógłby uzyskiwać w Polsce, gdzie koszty życia są dużo niższe niż w Niemczech, poza tym pozwany za granicą wynajmuje 3-pokojowe mieszkanie, którego koszty prawdopodobnie przekraczają wskazywane przez powoda zarobki. Jednocześnie pozwany wskazał, że jeśli rzeczywiście sytuacja majątkowa powoda uległa pogorszeniu, to wynika to głównie z rozrzutności powoda i czynienia wydatków „ponad stan”, w żaden sposób nieuzasadnionych.

Na rozprawie w dniu 17 listopada 2022 r. powód podtrzymał swoje stanowisko, wnosił o uchylenie alimentów z datą ukończenia przez pozwanego nauki, tj. z dniem 1 października 2022 r. Pozwany wnosił o oddalenie powództwa.

Na rozprawie w dniu 7 marca 2023 r. powód wnosił o uchylenie alimentów z datą wniesienia pozwu, tj. z dniem 8 czerwca 2022 r., podtrzymał żądanie ewentualne. Pozwany podtrzymał swoje stanowisko.

Sąd ustalił, co następuje:

Pozwany I. K. urodził się (...) i jest dzieckiem pochodzącym ze związku małżeńskiego A. K. i K. K. (2).

/dowód: odpis skrócony aktu urodzenia – k. 14 akt (...) SO w Toruniu/

Wyrokiem Sądu Okręgowego w Toruniu z dnia 16 stycznia 2017 r. wydanym w sprawie (...) rozwiązano małżeństwo rodziców pozwanego - K. K. (2) i A. K. przez rozwód z winy A. K.. W pkt. 4. wyroku Sąd zobowiązał A. K. do łożenia na rzecz I. K. alimentów w kwocie po 500 zł miesięcznie oraz na rzecz M. K. (1) alimentów w kwocie po 400 zł miesięcznie.

/dowód: wyrok z dn. 16.01.2017 r. – k. 86 akt (...)SO w Toruniu /

A. K. miał wówczas (...) lat. Pracował jako pracownik magazynowy i zarabiał (...) zł miesięcznie.

I. K. miał wówczas niespełna (...) lat.

Matka pozwanego K. K. (2) miała wówczas (...) lat i prowadziła sklep (...), zarabiała ok.(...) zł miesięcznie.

/dowód: akta (...) SO w Toruniu/

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 9 kwietnia 2018 r. wydanym w sprawie (...) uznano A. K. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, polegającego na tym, że w okresie od sierpnia 2015 r. do 31 maja 2017 r. w T. przy ul. (...), we wspólnie zajmowanym mieszkaniu znęcał się fizycznie i psychicznie nad swoją byłą żoną K. K. (2) w ten sposób, iż wielokrotnie wszczynał awantury, wyzywał w wulgarny sposób, poniżał słownie, szarpał, popychał oraz zadawał uderzenia, używał wobec niej siły fizycznej, w szczególności w dniu 14 kwietnia 2017 r. w I. przy ul. (...), w miejscu prowadzenia działalności gospodarczej pokrzywdzonej szarpał ją, ściskał za ręce oraz zadawał uderzenia lewą ręką w klatkę piersiową, co spowodowało u pokrzywdzonej obrażenie ciała w postaci (...) przedniej (...) po stronie prawej, tj. naruszenie czynności narządu ciała trwające nie dłużej niż siedem dni, a także w dniu 29 kwietnia 2017 r. w T., przy ul. (...) w garażu, szarpał pokrzywdzoną oraz uderzył ją kaskiem motocyklowym w twarz, co spowodowało u pokrzywdzonej obrażenie ciała w postaci otarcia naskórka okolicy (...), (...)z jednej strony oraz (...) tj. naruszenie czynności narządu ciała trwające nie dłużej niż siedem dni, a także w dniu 31 maja 2017 r. w T., przy ul. (...) A. K. uderzył w drzwi wejściowe domu przez co otworzyły się z dużą siłą i uderzyły pokrzywdzoną w (...), co spowodowało u niej obrażenia ciała w postaci (...) i (...), tj. naruszenie czynności narządu ciała trwające nie dłużej niż siedem dni, tj. przestępstwa z art. 207 § 1 kk i w zw. z art. 157 § 2 kk i art. 11 § 2 kk i za to w myśl art. 11 § 3 kk, na podstawie art.. 207 § 1 kk wymierzono mu karę 10 miesięcy pozbawienia wolności. W pkt. II wyroku, na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk i art. 70 § 2 kk warunkowo zawieszono wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności na okres 3 lat tytułem próby. W pkt. III, na podstawie art. 73 § 2 kk oddano oskarżonego w okresie próby pod dozór kuratora, zaś na podstawie art. 72 § 1 pkt 1 kk zobowiązano oskarżonego do informowania kuratora co 3 miesiące o przebiegu okresu próby. W pkt IV, na podstawie art. 41a § 1 i 4 kk orzeczono wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu kontaktowania się z pokrzywdzoną K. K. (2) w każdej formie wbrew jej woli oraz zakazu zbliżania się do niej na odległość mniejszą niż 100 metrów na okres 2 lat.

/dowód: odpis wyroku z dnia 9.04.2018r. w sprawie (...)SR w Toruniu – k. 60-

62/

Obecnie powód A. K. ma (...) lata. Mieszka w N., gdzie pracuje na budowie w ramach własnej działalności gospodarczej, jako (...). W okresie od 25 stycznia 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. powód uzyskał wynagrodzenie w łącznej wysokości (...) (...). W okresie od 1 stycznia 2022 r. do 31 grudnia 2022 r. powód uzyskał wynagrodzenie w łącznej wysokości (...) (...). Jego średnie miesięczne wynagrodzenie wynosi ok. (...) (...).

Od dnia 15 września 2021 r. powód wynajmuje dwupokojowe mieszkanie o powierzchni ok. 47,50 m ². Czynsz za wynajem mieszkania wraz z kosztami eksploatacyjnymi wynosi 734 (...) miesięcznie.

Z powodem zamieszkuje jego żona, prowadza oni prowadzą wspólne gospodarstwo domowe. Żona powoda w ostatnim czasie zmieniła pracę i jej ostatnie wynagrodzenie wyniosło ok. (...) (...), wcześniej otrzymywała wynagrodzenie w kwocie ok. (...) (...) miesięcznie.

Na pozostałe wydatki powoda składają się: ubezpieczenie zdrowotne – 460 (...) miesięcznie, prąd – 86-90 (...) miesięcznie, tv – 19 (...), bilet miesięczny – 104 (...).

Powód nie posiada samochodu, w czasie pobytów w Polsce przemieszczał się samochodem żony, ich stosunki majątkowe podlegają ustrojowi rozdzielności majątkowej.

Na swoim utrzymaniu powód ma także (...) córkę ze związku małżeńskiego z K. K. (2), na którą uiszcza alimenty w wysokości po 400 zł miesięcznie.

Od 4 lat toczy się sprawa sądowa między A. K. a matką pozwanego – K. K. (2) o podział majątku. W skład majątku wchodzą m.in. motocykl, który użytkuje powód, a także dom wolnostojący położony w T. przy ulicy (...), który użytkuje K. K. (2).

/dowód: korespondencja stron – k. 9-26,

zaświadczenia o dochodach – k. 102-103,

zaświadczenia o dochodach – k. 102-103,

umowa najmu lokalu mieszkalnego – k. 151,

przesłuchanie A. K. – k. 154-154v, 117-117v/

Pozwany I. K. ma obecnie (...) lata. Po ukończeniu liceum, w dniu 10 października 2018 r. pozwany podjął studia na prywatnej uczelni - Wyższej Szkole (...) w P., za które opłata wynosi 550 zł miesięcznie. Początkowo naukę odbywał w systemie stacjonarnym, a obecnie uczy się w systemie niestacjonarnym na kierunku (...), specjalność (...). Pierwsze trzy semestry nauki pozwany zaliczył w terminie, natomiast czwarty semestr po kilkukrotnym przedłużeniu terminu zaliczył 17 maja 2021r. W dniu 9 września 2021 r. pozwany otrzymał zgodę na powtarzanie (...)roku studiów. W roku szkolnym 2021/2022 pozwany był na (...) roku studiów licencjackich – w dniu 28 września 2022 r. zaliczył (...) semestr. W obecnym roku szkolnym 2022/2023 pozwany nadal studiuje na (...) roku. Uzyskał przedłużenie terminu sesji (...) semestru do 18 lutego 2023 r. Planowany termin ukończenia studiów przewidywany jest na dzień 30 września 2023 r. Przedłużenie sesji kosztuje 450 zł, przedłużenie obrony pracy licencjackiej – 800 zł.

W przeszłości pozwany pracował w (...) w C., następnie prowadził sprzedaż na straganie, a w 2019 r. , jako sprzedawca w sklepie (...), gdzie otrzymywał wynagrodzenie w wysokości minimalnej pensji. W trakcie studiów pozwany podjął pracę w chińskiej restauracji, a od końca 2021 roku pracuje w salonie (...) swojej matki, gdzie pracuje na cały etat na podstawie umowy o pracę. Jego wynagrodzenie wynosi (...) zł miesięcznie.

W dniu 23 lipca 2022 r. pozwany zawarł umowę najmu instytucjonalnego, mieszka samodzielnie – wynajmuje mieszkanie o powierzchni ok. 50 m ², w ramach programu mieszkanie plus. Opłaty związane z mieszkaniem wynoszą ok. (...) zł miesięcznie łącznie z mediami (po uwzględnieniu dofinansowania z Urzędu Miasta), opłata za internet wynosi ok. 100 zł miesięcznie, opłata za prąd 340 zł co trzy miesiące.

Pozwany za mieszkanie płaci sam, na obiady i kolacje często jeździ do swojej matki, która oprócz zapewnienia wyżywienia pomaga mu finansowo – przekazuje pieniądze, opłaca szkołę i jedzenie. Czasami pozwanemu obiady przywozi babcia. W styczniu br. pozwany otrzymał od matki 280 zł. Na odzież i obuwie pozwany przeznacza ok. 100-200 zł miesięcznie, na jedzenie – 30-40 zł dziennie, na dojazdy do pracy – 64 zł miesięcznie (dwa razy w tygodniu pozwany pracuje w T., a w pozostałe dni dojeżdża z ciocią do I.).

U pozwanego zdiagnozowano (...) – musi przyjmować leki, których koszt wynosi ok. 50 zł miesięcznie. Na wizyty lekarskie pozwany przeznacza 150-200 zł co trzy miesiące. Od 16 grudnia 2019 r. ma ustalony umiarkowany stopień niepełnosprawności. Orzeczenie o stopniu niepełnosprawności wydane ma do 31 stycznia 2023 r. Wskazane jest aby pozwany pracował w warunkach chronionych.

Pozwany na swoim utrzymaniu ma (...) syna M. K. (2), na którego utrzymanie przekazuje 500 zł miesięcznie tytułem alimentów.

/dowód: korespondencja stron – k. 9-26,

zaświadczenia o nauce – k. 54, 125, 138,

zaświadczenie lekarskie – k. 55,

orzeczenie o stopniu niepełnosprawności – k. 56,

protokół z mediacji – k. 57-58,

odpis postanowienia z dnia 30.12.2021r. w sprawie (...) SR w Toruniu – k. 59,

umowa najmu instytucjonalnego – k. 63-65,

potwierdzenia operacji bankowych – k. 126-135

zeznania świadka K. K. (2) – k. 143-144,

przesłuchanie I. K. – k. 154v-155v, 117v-118/

Sąd zważył, co następuje:

Przedstawiony stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dowody z dokumentów znajdujących się w aktach niniejszej sprawy oraz w aktach spraw (...) Sądu Okręgowego w Toruniu.

Sąd przyjął za wiarygodne dowody w postaci dokumentów złożonych przez strony do akt sprawy, albowiem nie było podstaw do ich podważenia. Strony również nie kwestionowały ich wiarygodności i autentyczności.

Zgodnie z art. 230 kpc uznano za bezsporne okoliczności faktyczne zawarte w pozwie, pismach procesowych złożonych w sprawie, którym strona przeciwna nie zaprzeczyła, gdyż nie budziły wątpliwości co do zgodności z prawdziwym stanem rzeczy i znalazły, w odpowiednim zakresie, potwierdzenie w pozostałym materiale procesowym.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka K. K. (2), albowiem były spójne, logiczne i znalazły potwierdzenie w zgromadzonym materiale dowodowym.

W ocenie Sądu zeznania złożone przez strony należało uznać co do zasady za wiarygodne. Większość okoliczności faktycznych istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy przez nich przytaczanych było bowiem bezspornych i potwierdzonych dokumentami. Sąd miał jednak na uwadze, że strony starały się w sposób jak najbardziej dla siebie korzystny przedstawić okoliczności istotne dla rozstrzygnięcia sprawy, tj. własne możliwości majątkowe i zarobkowe oraz wydatki, oceniając je w sposób subiektywny.

Zgodnie z art. 138 kro, w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego.

Natomiast zgodnie z art. 135 § 1 i 2 kro zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego.

Zakres świadczeń alimentacyjnych względem dziecka wyznaczają zatem z jednej strony usprawiedliwione potrzeby uprawnionego a z drugiej strony możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego.

Usprawiedliwione potrzeby uprawnionego dotyczą środków utrzymania, a w miarę potrzeby również środków wychowania. Podczas gdy zaspokojenie środków utrzymania polega tylko na zapewnieniu uprawnionemu mieszkania, pożywienia, odzieży, pielęgnacji, leczenia, to zaspokajanie środków wychowania następuje ponadto przez osobistą troskę o jego rozwój fizyczny i umysłowy. Przy czym należy zaznaczyć, że przez usprawiedliwione potrzeby rozumie się nie tylko potrzeby zapewniające uprawnionemu minimum egzystencji, ale potrzeby, których zaspokojenie zapewni mu – odpowiedni do jego wieku i uzdolnień – prawidłowy rozwój fizyczny i duchowy (zob. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 1987 roku, sygn. akt III CZP 91/86).

Długość trwania obowiązku alimentacyjnego rodzica wobec dziecka określa art. 133 § 1 kro. Zgodnie z jego treścią rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Z definicji obowiązku alimentacyjnego rodziców względem dziecka (utrzymanie i wychowanie) wynika zatem, iż obowiązek ten ustaje dopiero wówczas, gdy dziecko osiągnie samodzielność życiową.

Zgodnie z utrwalonym w orzecznictwie poglądem, obowiązek alimentacyjny przewidziany w art. 133 § 1 kro wygasa z chwilą osiągnięcia przez dziecko odpowiedniego stopnia fizycznego i umysłowego rozwoju, potrzebnego do usamodzielnienia się i do uzyskania środków utrzymania z własnej pracy i z własnych zarobków (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 8 sierpnia 1980r., III CRN 144/80). Osiągnięcie samodzielności życiowej z reguły łączy się zatem z możliwością podjęcia pracy zarobkowej po osiągnięciu odpowiedniego wieku.

Należy zauważyć, iż wiek dziecka nie przesądza o istnieniu bądź nieistnieniu obowiązku alimentacyjnego, lecz możliwości dziecka do samodzielnego utrzymania się, dochody z jego majątku, a także niedostatek. (wyrok NSA w Łodzi z 16.10.2003r., I SA/Łd 788/02)

W myśl art. 133 § 3 kro rodzice mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego, jeżeli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się.

Na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego Sąd uznał, że w przedmiotowej sprawie zachodzą przesłanki do uchylenia jego obowiązku alimentacyjnego względem pozwanego od dnia 8 czerwca 2022 r.

Powód domagał się w pozwie ustalenia wygaśnięcia jego obowiązku alimentacyjnego względem pozwanego od dnia 8 czerwca 2022 r. Jak wyżej wskazano, zgodnie z k.r.o. przesłanką wygaśnięcia alimentów jest uzyskanie przez dziecko możliwości do samodzielnego utrzymania się.

Pozwany jest osobą pełnoletnią - ma (...) lata, a swoim podejściem do nauki pokazuje, że tak facto nie spieszy mu się z uzyskaniem samodzielności życiowej. Obecnie pozywany I. K. nie posiada żadnego wykształcenia, nie uzyskał żadnych kwalifikacji zawodowych.

Pozwany studiuje od 2018 roku, powtarza (...) rok studiów, terminy zaliczeń ostatnich semestrów miał przedłużane. W ocenie Sądu pozwany nie przykłada się należycie do osiągnięcia przez siebie samodzielności życiowej i zdobycia odpowiednich kwalifikacji zawodowych umożliwiających mu samodzielne utrzymanie się. Niezależnie od tego wskazać należy, że pozwany pracuje w pełnym wymiarze czasu pracy, w salonie optycznym swojej matki, gdzie otrzymuje wynagrodzenie na poziomie wynagrodzenia najniższego krajowego. Sąd miał na uwadze, że większość wynagrodzenia pozwanego pochłania wynajmowane przez niego mieszkanie – ok. 2200 zł miesięcznie, jednak to pozwany samodzielnie zdecydował się na wynajem danego mieszkania, nie chciał mieszkać dalej z matką, chciał się usamodzielnić, nie konsultował tej decyzji z powodem. Obowiązkiem pozwanego było realnie ocenić swoje możliwości finansowe w zakresie wynajmu danego mieszkania. Pozwany nie powinien opierać swojej decyzji na fakcie otrzymywanych od powoda alimentów, szczególnie w sytuacji kiedy zdaniem Sądu nie przykłada się należycie do osiągnięcia przez siebie wykształcenia.

Sąd wziął pod uwagę, że pozwany I. K. choruje na (...), jednakże charakter tej choroby nie wyklucza pozwanego z rynku pracy. Pozwany nie przedłożył żadnego orzeczenia, zaświadczenia lekarskiego świadczącego o tym, iż jest niezdolny do pracy. Pozwany pracował w wielu firmach, a okoliczności, które spowodowały zmiany w jego zadudnieniach, jak wskazywał sam pozwany, nie były wynikiem jego nieprzydatności do pracy na danych stanowiskach w związku z posiadanym przez niego stopniem niepełnosprawności, a wynikiem nieodpowiadającego pozwanemu towarzystwa. Obecnie pozwany pracuje u matki, dzięki czemu matka pozwanego ma zaufanego pracownika.

Nie uwzględniając kosztów związanych z utrzymaniem mieszkania zajmowanego przez pozwanego, pozwany byłby w stanie samodzielnie się utrzymać, szczególnie gdyby ukończył naukę w planowanym terminie. Ukończenie nauki we wcześniejszym terminie skutkowałoby także odjęciem kosztów nauki w wysokości 550 zł miesięcznie. W ocenie Sądu starania pozwanego do samodzielnego utrzymania się są niewystarczające, pozwany nie przykłada się do ukończenia nauki i zdobycia kwalifikacji zawodowych, ukończenie przez niego studiów jest niepewne.

Mając powyższe na uwadze Sąd w pkt. I sentencji wyroku, na mocy art. 133 § 3 kro w zw. z art. 138 kro uchylił obowiązek alimentacyjny powoda względem pozwanego od dnia 8 czerwca 2022 r.,

Sąd odstąpił od obciążania pozwanego kosztami sądowymi w części obejmującej nieuiszczone wydatki, o czym orzeczono w punkcie II sentencji.