Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Toruniu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1380/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

R. N. (1)

I. w dniu 26 lipca 2022 roku w T. w trakcie przewożenia do (...) T. Ś. znieważyła funkcjonariuszy Policji D. K. (1) i P. D. używając wobec nich słów powszechnie uznanych za obelżywe podczas i w związku z pełnieniem przez nich obowiązków służbowych,

- tj. o czyn z art. 226 § 1 kk

II. w dniu 26 lipca 2022 roku w T. przy ul. (...), w trakcie wychodzenia z radiowozu znieważyła funkcjonariuszy Policji D. K. (1) i P. D. wielokrotnie używając wobec nich słów powszechnie uznanych za obelżywe podczas i w związku z pełnieniem przez nich obowiązków służbowych a ponadto naruszyła ich nietykalność cielesną w ten sposób, że zadrapała D. K. (1) w prawe przedramię i opluła P. D.,

- tj. o czyn z art. 222 § 1 kk w zb. z art. 226 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 26 lipca 2022 roku w T. w trakcie przewożenia do (...) T. Ś. R. N. (1) znieważyła funkcjonariuszy Policji P. D. i D. K. (1) używając słów powszechnie uznanych za obraźliwe i obelżywe.

W dniu 26 lipca 2022 roku w T. w trakcie wychodzenia z radiowozu R. N. (1) wielokrotnie znieważała oraz naruszyła nietykalność cielesną funkcjonariusza Policji D. K. (1) drapiąc go w rękę oraz opluła P. D., w trakcie i w związku z podejmowanymi przez nich obowiązkami służbowymi.

wyjaśnienia R. N.

20-21, 38v.

zeznanie P. D.

9-10

zeznanie D. K.

5-6

protokół zatrzymania

2

protokół doprowadzenia w celu wytrzeźwienia

4

R. N. (1) nie była wcześniej karana sądownie

karta karna

22

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

wyjaśnienia R. N.

Sąd uznał za wiarygodne wyjaśnienia oskarżonej, które są jasne i zgodne z innymi dowodami zgromadzonymi w przedmiotowej sprawie. Oskarżona wskazała, iż z uwagi na stan upojenia myślała, że została napadnięta, nie myślała, że tak może zachować się w stosunku do policjantów i przez to czuje do siebie wstręt.

zeznanie P. D., D. K.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadków P. D. i D. K. (1) albowiem są one jasne, spójne, zgodne i wzajemnie się uzupełniają. Świadkowie w sposób możliwie dokładny przedstawili zachowanie oskarżonej i stosunek do umundurowanych funkcjonariuszy Policji. Świadkowie nie mieli żadnego racjonalnego powodu aby bezpodstawnie pomawiać oskarżoną. Sąd uwzględnił zeznania pokrzywdzonych, z których wynikało wprost, że zachowanie oskarżonej miało związek z czynnościami służbowymi. Jak wynika z wersji pokrzywdzonych nie było żadnej bezpośredniej przyczyny ze strony funkcjonariuszy, która mogłaby w jakikolwiek sposób usprawiedliwiać zachowanie oskarżonej. Funkcjonariusze w żaden sposób nie sprowokowali oskarżonej do określonego zachowania a podjęcie przez nich interwencji także nie może być traktowane jako przejaw braku profesjonalizmu lub zachowanie naganne.

protokół zatrzymania

dokumenty urzędowe

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☒

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

Zachowanie sprawcy, realizujące znamiona czynu zabronionego stypizowanego w art. 222 § 1 kk, zostało określone jako „naruszenie nietykalności cielesnej”. Sposób w jaki oskarżona zaatakowała funkcjonariuszy Policji zadrapanie w rękę oraz oplucie wskazywały na umyślność jej działania. Tym samym oskarżona wypełniła swoim zachowaniem znamiona przestępstwa z art. 222 § 1 kk.

Przestępstwo znieważenia funkcjonariusza publicznego albo osoby do pomocy mu przybranej polega na bezprawnej ingerencji w jego cześć bądź osoby do pomocy mu przybranej w ten sposób, że zostaje naruszona godność osobista któregokolwiek z nich. Na gruncie ustalonego stanu faktycznego nie budzi wątpliwości, że oskarżona wyzywając policjantów obraźliwymi słowami wypełniła znamiona przestępstwa z art. 226 § 1 kk.

Sąd ustalając, iż wina i społeczna szkodliwość czynów zarzuconych oskarżonej, które wyczerpały znamiona występku z art. 222 § 1 kk i art. 222 § 1 kk w zb. z art. 226 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk nie są znaczne, a okoliczności ich0 popełnienia nie budzą wątpliwości na podstawie art. 66 § 1 kk i art. 67 § 1 kk warunkowo umorzył postępowanie wobec oskarżonej na okres 1 (jednego) roku tytułem próby.

Orzeczenie o warunkowym umorzeniu jest orzeczeniem o charakterze materialnym rozstrzygającym o przedmiocie procesu, którym jest kwestia odpowiedzialności karnej oskarżonego za zarzucony mu czyn. Sąd zdecydował o zastosowaniu w niniejszym postępowaniu instytucji warunkowego umorzenia postępowania, gdyż przestępstwo i sprawca nie przedstawiali większej społecznej szkodliwości. R. N. (1) nie była dotychczas karana sądownie, a nadto prezentowana przez nią na rozprawie postawa oraz dotychczasowy sposób życia pozwala przypuszczać, iż niniejsze postępowanie karne będzie dla niej na tyle dotkliwym ostrzeżeniem na przyszłość, iż nie popełni ona żadnego nowego przestępstwa.

Należy podkreślić, że odpowiedzialność karna to odpowiedzialność realizowana poprzez stosowanie wobec sprawcy przestępstwa wszelkich środków reakcji karnej, a nie tylko kar. Warunkowe umorzenie postępowania karnego jest jednym z najłagodniejszych środków reakcji karnej na przestępstwo, ale pozostając formą odpowiedzialności karnej sprawcy podobnie jak kara zawiera w sobie element dolegliwości i dlatego jego zastosowania nie można traktować jako zwolnienie od odpowiedzialności. Treść art. 66 kk wyróżnia następujące przesłanki warunkowego umorzenia postępowania karnego: społeczna szkodliwości czynu nie będąca znaczną, nie będąca znaczną wina sprawcy czynu, brak wątpliwości, co do okoliczności popełnienia czynu, niekaralność sprawcy za przestępstwo umyślne, pozytywna prognoza kryminologiczna wobec sprawcy warunkowana jego postawą, właściwościami i warunkami osobistymi oraz dotychczasowym sposobem życia, zagrożenie czynu karą, która nie przekracza 5 lat. Podstawą orzeczenia o warunkowym umorzeniu postępowania jest przekonanie Sądu o istnieniu winy sprawcy. Każdy wyrok warunkowo umarzającym postępowanie karne zawiera stwierdzenie winy, ponieważ każdy taki wyrok opiera się na ustaleniu, że stopień winy sprawcy danego przestępstwa nie jest znaczny.

Sąd zdecydował się na zastosowanie instytucji pośredniej pomiędzy skazaniem a bezwarunkowym umorzeniem postępowania karnego z uwagi na nieznaczny stopień społecznej szkodliwości czynów. Kodeks karny wskazuje okoliczności, które należy brać pod uwagę przy dokonywaniu oceny tego stopnia i są to rodzaj i charakter naruszonego dobra, rozmiary wyrządzonej lub grożącej szkody, sposób i okoliczności popełnienia czynu, wagę naruszonych przez sprawcę obowiązków, postać zamiaru, motywację sprawcy, rodzaj naruszonych reguł ostrożności oraz stopień ich naruszenia (art. 115 § 2 k.k.).

Czyny będące przedmiotem niniejszego postępowania stanowią jednorazowy przypadek, w którym stopień społecznego niebezpieczeństwa czynu jest co prawda wyższy niż znikomy, lecz z uwagi na pewne cechy oskarżonej oraz okoliczności ich popełnienia, Sąd uznał, że nie jest konieczne wymierzenie wobec niej kary, a jedynie zastosowanie reakcji karnej w postaci warunkowego umorzenia postępowania. Nie można stwierdzić, że warunkowe umorzenie oznacza uniknięcie odpowiedzialności karnej przez oskarżoną, gdyż odstąpienie od skazania i ukarania następuje pod pewnymi warunkami. Oskarżona ma świadomość, że niewypełnienie przez nią zasad warunkowego umorzenia będzie pociągało za sobą podjęcie postępowania oraz możliwość ewentualnego skazania. Jednocześnie, w ocenie Sądu, ustalony dla oskarżonej okres próby na poziomie jednego roku będzie wystarczający dla uzmysłowienia naganności jej zachowania.

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

R. N. (1)

II

I, II

Na podstawie art. 67 § 3 kk Sąd zobowiązał oskarżoną do zapłaty na rzecz pokrzywdzonych kwot po 200 złotych tytułem częściowego zadośćuczynienia za doznaną krzywdę. Zasądzenie wskazanej kwoty ma charakter symboliczny, jednak jest to w ocenie Sądu kwota odpowiednia, biorąc pod uwagę zarówno rozmiar szkody w ujęciu niematerialnym, której doznali pokrzywdzeni oraz okoliczności sprawy i możliwości finansowe oskarżonej.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

Sąd, na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. i art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych, zwolnił oskarżoną od ponoszenia opłaty sądowej i wydatków poniesionych w toku postępowania biorąc pod uwagę sytuację materialną i majątkową oskarżonej oraz względy słuszności.

7.  Podpis