Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Toruniu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1373/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

A. Z. (1)

w dniu 12 kwietnia 2019 roku w T. w toku postępowania przed Sądem Rejonowym w Toruniu IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych o sygn. akt (...) podczas przesłuchania w charakterze świadka będąc uprzednio pouczona o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań, zeznała nieprawdę odnośnie okoliczności dotyczącej podpisania przez G. S. (1) oświadczenia z dnia 14 maja 2015 roku przedłożonego na rozprawie podczas gdy w rzeczywistości okoliczności takie nie miały miejsca

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

A. Z. (1) była wieloletnim pracownikiem (...) sp. z o.o.

A. Z. (1) wniosła do Sądu Rejonowego w Toruniu IV Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych pozew o zapłatę od (...) sp. z o.o. sp. k. kwoty 21 912,49 zł z ustawowymi odsetkami. A. Z. (1) wskazała, że podczas zatrudnienia pobierała zaliczki, które następnie były potrącane z wynagrodzenia za pracę. A. Z. (1) wskazała, że dokonała spłaty pobranych zaliczek w całości, jednakże jej ówczesny pracodawca niesłusznie pomniejszał wypłacone jej wynagrodzenie, a następnie odprawę i ekwiwalent za urlop w łącznej wysokości 21.912,49 zł. W toku postepowania przed Sądem Pracy w sprawie o sygn.(...), A. Z. (1) przedłożyła oświadczenia datowane na dzień 12 stycznia 2015 roku i 14 maja 2015 roku Wynikało z nich, że pobrane przez A. Z. (1) środki finansowe zostały przeznaczone na prywatne cele wspólników (...) sp. z o.o. (...) , tj. G. S. (1) i B. R.. Oświadczenia te miały zostać podpisane przez G. S. (1), jednakże w rzeczywistości zostały sfabrykowane na potrzeby toczącego się przed Sądem Pracy postępowania. Sąd Rejonowy w Toruniu IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych wyrokiem z dnia 18 lipca 2019 roku w sprawie (...) nie dając wiary co do autentyczności przedłożonych dokumentów, oddalił powództwo A. Z. (1) co do kwoty 18.762,49 zł, zaś w pozostałym zakresie umorzył postępowanie.

wyjaśnienia A. Z.

105-106,148-151,239

zeznanie G. S.

92-94,97-98,103-104,134-135,203-203v.

zeznanie K. S.

95-96

zeznanie K. D.

99-100

zeznanie B. R.

101-102

kserokopia akt (...)

22-50, 107-133,

A. Z. (1) była karana sądownie. W toku postępowania przygotowawczego została poddana badaniom przez biegłych lekarzy psychiatrów, którzy nie stwierdzili u niej objawów choroby psychicznej czy niedorozwoju umysłowego. Zdaniem biegłych nie miała ograniczonej ani wyłączonej możliwości rozumiani znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem.

karta karna

191

opinia sądowo-psychiatryczna

156-157

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

zeznanie G. S.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadków G. S. (1), B. R., K. D. (2) i K. S. (2), które są jasne, spójne i konsekwentne. Świadek G. S. (1) zaprzeczyła, by nakreślony na oświadczeniu, złożonym na potrzeby postępowania przed sądem pracy, podpis był jej autorstwa. Świadkowie K. S. (2) i K. D. (2) wskazały, że po przejęciu prowadzenia spraw (...) spółki (...) po A. Z. (1) stwierdzono liczne nieprawidłowości. Jednocześnie ww. świadkowie zaprzeczyły aby w trakcie prowadzenia spraw spółki widziały oświadczenie, którym posłużyła się A. Z. (1) przed Sądem Pracy w sprawie (...).

Świadkowie wykazywały, że w sytuacji gdyby wskazane dokumenty były prawdziwe wymagałyby rozliczenia i nie jest możliwe, by opisane dokumenty, gdyby były autentyczne, nie znajdowały się w dokumentacji (...) spółki (...). Świadek B. R. wskazał, że gdyby oświadczenia zostały sporządzone to znajdowałyby się w dokumentach spółki a ponadto sporządzanie tego typu oświadczeń nie było praktykowane w spółce (...). Ś. wskazał również, że na tego rodzaju dokumentach winien znajdować się również jego podpis. Ta okoliczność została potwierdzona przez K. S. (2) i K. D. (2).

opinia sądowo-psychiatryczna

Sąd podzielił dowód z opinii sądowo-psychiatrycznej albowiem jest jasna, spójna i pełna, została sporządzona przez osoby dysponujące wysoką wiedzą fachową a żadna ze stron nie kwestionowała jej ustaleń.

karta karna, kserokopia akt IV P 359/18

Nadto Sąd dał wiarę wszelkim innym przeprowadzonym w sprawie dowodom z dokumentów, w szczególności w postaci odpisów z akt postępowania przed Sądem Pracy, informacji dotyczących karalności, a także pozostałymi dowodami zawnioskowanymi do ujawnienia w akcie oskarżenia. Dokumenty te zostały pozyskane, sporządzone i przeprowadzone zgodnie z wymogami procedury karnej, a żadna ze stron nie zakwestionowała ich rzetelności ani prawdziwości. Sąd nie miał podstaw aby kwestionować ich wiarygodność.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

wyjaśnienia A. Z.

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonej, które są sprzeczne z innymi dowodami zgromadzonymi w przedmiotowej sprawie. Wyjaśnienia oskarżonej Sąd uznał za realizowaną przez nią linię obrony zmierzającą do umniejszenia winy lub uniknięcia odpowiedzialności karnej. Zdaniem Sądu, w świetle zgromadzonego materiału dowodowego, wina oskarżonej w zakresie popełnienia czynu wskazanego w akcie oskarżenia nie budzi wątpliwości. Będąc uprzedzoną o odpowiedzialności karnej za mówienie nieprawdy i zatajenie prawdy złożyła zeznanie na temat okoliczności, które nie miały odzwierciedlenia w rzeczywistości. W toku postępowania w sposób niebudzący wątpliwości ustalono, że oświadczenie z 14 maja 2015 roku zostało przygotowane na potrzeby toczącego się przed Sądem postępowania z powództwa oskarżonej, które zostało oddalone. Wynika to również z analizy wyroku i uzasadnienia wydanego w sprawie (...), w którym stwierdzono, że przedłożone oświadczenia są spreparowane.

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

A. Z. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zgodnie z art. 233 § 1 kk osoba, która składa zeznanie mające służyć za dowód w postępowaniu sądowym, zeznaje nieprawdę lub zataja prawdę, podlega karze pozbawienia wolności do lat trzech. Warunkiem odpowiedzialności jest, aby przyjmujący zeznanie uprzedził zeznającego o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania lub odebrał od niego przyrzeczenie. W świetle tego przepisu należy uznać, że świadome stwierdzenie nieprawdy odnośnie okoliczności związanych ze złożeniem do akt sądowych oświadczenia z 14 maja 2015 roku oraz przedstawienie okoliczności związanych z jego pozyskaniem spełniło znamiona przestępstwa składania fałszywych zeznań, ponieważ został spełniony warunek uprzedzenia o odpowiedzialności karnej. Oskarżona doskonale zdawała sobie sprawę z tego, że zeznania, które składała miały służyć jako dowód w postępowaniu związanym z dochodzonym roszczeniem.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. Z. (1)

I

I

Z uwagi na przyjętą kwalifikację, na podstawie art. 233 § 1 kk, Sąd mógł wymierzyć oskarżonej karę pozbawienia wolności od 6 miesięcy do 8 lat. Zauważyć należy, iż na podstawie przepisu art. 37a kk sądy orzekające mają możliwość w ramach tzw. zwyczajnego wymiaru kary rezygnacji z orzekania kary pozbawienia wolności przewidzianej w sankcji i orzeczenia zamiast niej kary grzywny lub kary ograniczenia wolności. Jest to możliwość dana sądom do korzystania z niej na zasadzie swobodnego uznania, a nie żadna preferencja co do rodzaju orzekanych kar. Dyrektywa sądowego wymiaru kary za występki zagrożone karą pozbawienia wolności nieprzekraczającą lat 8, o jakiej mowa w art. 37a kk, jest sformułowana na użytek wymiaru kary sprawcom czynów zagrożonych sankcją prostą, w której jedyną karą grożącą jest kara pozbawienia wolności. Dyrektywa z art. 37a kk niejako uelastycznia tego typu sankcje, dając sądom możliwość rezygnacji z kary pozbawienia wolności i wymierzenia kary łagodniejszego rodzaju w ramach zwykłego, a nie nadzwyczajnego wymiaru kary. Z uwagi na tak sformułowaną dyrektywę przed sądami orzekającymi otwiera się potrójna alternatywa, gdyż mogą orzec karę pozbawienia wolności przewidzianą w sankcji lub karę grzywny, lub karę ograniczenia wolności.

Sąd uznał, iż wymierzając karę A. Z. (1) należy skorzystać z powyższej dyrektywy. Bez wątpienia kara pozbawienia wolności – jako kara powodująca izolację od osób najbliższych, dotychczasowego sposobu i trybu życia, a także w ogóle od społeczności w jakiej na co dzień się funkcjonuje – jest karą najbardziej dotkliwą i nie byłaby adekwatna zarówno do stopnia zawinienia oskarżonej, jak i stopnia społecznej szkodliwości czynu, którego się dopuściła. Podkreślić należy, iż zgodnie z przesłaniem ustawodawcy to kary wolnościowe miały być podstawowym instrumentem zwalczania przestępczości drobnej i średniej, natomiast kara pozbawienia wolności w swojej postaci bezwzględnej miała być wykorzystywana do zwalczania przestępczości poważnej. W ocenie Sądu spośród możliwych kar alternatywnych, za słuszną uznać należy karę ograniczenia wolności. W ocenie Sądu kara orzeczona wobec oskarżonej osiągnie w stosunku do niej tak cele wychowawcze jak i zapobiegawcze - wskazując, że popełnienie przestępstw musi spotkać się z represją karną i nie uchodzą bezkarnie, a także będą działały na oskarżoną odstraszająco, powstrzymując ją w przyszłości od popełniania przestępstw.

Sąd, z uwagi na datę popełnienia czynu stosując przepis art. 4 § 1 kk i ustawę względniejszą dla sprawcy, wymierzył oskarżonej karę 10 miesięcy ograniczenia wolności po 20 godzin w stosunku miesięcznym.

W przekonaniu Sądu wymierzona kara łączna jest w tym wypadku dostatecznie dolegliwa i wystarczająca dla osiągnięcia celów kary, zarówno w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, jak i wpłynie zapobiegawczo i wychowawczo wobec oskarżonej na przyszłość. Inkryminowane zachowanie stanowiło przykład lekceważącego stosunku do przepisów obowiązującego prawa. Dlatego takie zachowanie oskarżonej spotkać się musi z odpowiednią reakcją, mieszczącą się przy tym w granicach wyznaczonych przez stopień winy sprawcy.

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

Sąd zwolnił oskarżoną od obowiązku uiszczenia opłaty, a wydatkami poniesionymi od chwili wszczęcia postępowania obciążył Skarb Państwa, na podstawie art. 624 § 1 kpk, albowiem oskarżona nie byłaby w stanie pokryć ich bez uszczerbku dla kosztów własnego utrzymania.

1.Podpis