Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Toruniu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 lipca 2016 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu X Wydział Cywilny, w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR Maria Żuchowska
Protokolant:	st. sekr. sądowy Elżbieta Jakubowska

po rozpoznaniu w dniu 22 czerwca 2016 r. w Toruniu

sprawy z powództwa (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W.

przeciwko Ł. S.

o zapłatę

orzeka:

I oddala powództwo,

II zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 617 zł (sześćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 17.05.2015r. powód (...) sp. z o.o. w W. wniósł o zasądzenie od pozwanego M. S. kwoty 3688,74 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu i kosztami procesu. W uzasadnieniu podano, że pozwany był studentem w Wyższej Szkole (...) w W. i zobowiązał się do terminowego uiszczania opłat związanych z odbywaniem studiów. Dodano, że mimo przyjętego zobowiązania, pozwany nie uregulował w całości należnych opłat. Powód stał się wierzycielem pozwanego na podstawie umowy o zakup wierzytelności z dnia 9 listopada 2011 roku. Strona powodowa wzywała pozwanego listem poleconym do zapłaty przedmiotowego zadłużenia, jednakże pozwany w/w należności nie uregulował.

Nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym Referendarz sądowy w tutejszym Sądzie orzekł zgodnie z żądaniem pozwu oraz zasądził od pozwanego na przez powoda kwotę 642 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

W sprzeciwie od nakazu pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości. W uzasadnieniu podniósł zarzut przedawnienia roszczenia, bowiem umowa o świadczeniu usługi edukacyjnej została zawarta w dniu 02.08.2006r., a decyzja o skreśleniu z listy studentów wydana została w dniu 02.02.2007r. W piśmie procesowym z dnia 16.12.2015r. pełnomocnik pozwanego podtrzymał podniesiony zarzut przedawnienia oraz podniósł zarzut sprzeczności roszczenia z zasadami współżycia społecznego oraz nadużycia prawa podmiotowego.

Powód odnosząc się do podniesionego przez pozwanego zarzutu przedawnienia powołał się na uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 21 października 2015 roku, sygn. akt III CZP 67/15 wskazując, że roszczenie o zapłatę czesnego przedawnia się z upływem 10 lat.

W dalszym piśmie procesowym pozwany wskazał, iż nigdy nie złożył ślubowania oraz nie podjął studiów, a zgodnie z §2regulaminu (...), przyjęcie w poczet studentów następuje z chwilą immatrykulacji. Wskazano, że pozwany nie nabył statusu studenta, a zatem żądanie jest bezzasadne.

W odpowiedzi na ten zarzut powód przedłożył akt ślubowania wystawiony na nazwisko M. S., ale podpisany imieniem i nazwiskiem innej osoby.

W dalszych pismach procesowych, a strona pozwana również na rozprawie, podtrzymano swoje dotychczasowe stanowiska.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 2 sierpnia 2006 r. Ł. S. zawarł z Wyższą Szkołą (...) w W. umowę o warunkach odpłatności, zgodnie z którą zobowiązał się do uiszczania opłat m. in. w postaci czesnego w kwotach 450 zł miesięcznie płatne do dnia 10 miesiąca poprzedzającego, I rata do 10.09.2006r., X rata do 1.06.2007r. W §8 umowy przewidziano możliwość wypowiedzenia umowy ze skutkiem na koniec semestru, w którym nastąpiło wypowiedzenie.

Okoliczność bezsporna oraz dowód:

Umowa – k. 23-24,

Pozwany nie przystąpił do żadnych zajęć na uczelni, nie złożył ślubowania, nie przystąpił do żadnego egzaminu. Nie poinformował też uczelni, że nie będzie studiował na wybranym kierunku,mimo podpisania umowy.

Dowód: akta osobowe Ł. S. – k. 170-178,179,

Pozwany nie uiścił żadnej raty czesnego.

Okoliczność bezsporna oraz dowód:

- karta rozliczenia z dnia 04.11.2011r. – k. 37

Decyzją Rektora Wyższej Szkoły (...) w W. z 2 lutego 2007 r. Ł. S. został skreślony z listy studentów z powodu zaległości w opłacie czesnego. Pozwany nie odwołał się od decyzji.

Okoliczność bezsporna oraz dowód:

Decyzja z dnia 02.02.2007r. – k.39

W dniu 9 listopada 2011 r. (...) w W. zawarła z (...) finansowo prawne M. K. sp.j. w W. umowę przelewu wierzytelności, obejmującą m.in. wierzytelność przysługującą wobec Ł. S..

Dowód: umowa sprzedaży wierzytelności k. 40,

wyciąg z załącznika k. 41

Sąd zważył, co następuje:

Stan faktyczny w przedmiotowej sprawie ustalony został na podstawie dokumentów i okoliczności bezspornych. Sąd dał wiarę dowodom z dokumentów przedłożonych przez strony oraz nadesłanych z (...) w W., bowiem strony nie kwestionowały ich autentyczności, a ich wiarygodność nie budziła wątpliwości Sądu. Teczka osobowa studenta Ł. S. potwierdziła, iż nie złożył on ślubowania, ani nie przystąpił do zajęć na uczelni.

Bezsporne w sprawie było to, że pozwany zawarł w dniu 02.08.2006r. umowę z poprzednikiem prawnym powoda, na mocy której za pierwszy semestr studiów miał zapłacić 1800 zł, czego nie uczynił. Spór w niniejszej sprawie sprowadzał się do ustalenia zasadności dochodzonego roszczenia wobec podniesienia zarzutu, iż pozwany nie został studentem uczelni, a zatem nie powinien płacić czesnego, oraz zarzutu przedawnienia roszczenia.

W ocenie Sądu pierwszy z zarzutów podniesionych przez stronę pozwaną okazał się niezasadny. Prawdą jest, że pozwany nie złożył ślubowania i nie przystąpił do zajęć, jednak nie zwalniało go to z umowy zawartej z uczelnią. Pozwany, w umowie zobowiązał się do zapłaty czesnego, w umowie przewidziano możliwość jej wypowiedzenia, natomiast nie przewidziano, że warunkiem skuteczności umowy będzie podpisanie aktu ślubowania, czy przystąpienie do zajęć. Można wyobrazić sobie sytuację, że student nie podpisze aktu ślubowania, a będzie uczęszczał na zajęcia lub że nawet nie będzie uczęszczał na zajęcia, a przystąpi do egzaminów. Oczywistym byłoby, że w takich przypadkach student musiałby uiścić czesne, mimo nie zachowania wszelkich formalności. Umowa zatem, w ocenie Sądu, była wiążąca dla pozwanego i zobowiązywała go do zapłaty czesnego, nawet gdy nie przystąpił on do studiów.

Zasadny natomiast okazał się podniesiony zarzut przedawnienia roszczenia.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że pozwanego łączyła z (...) w W. umowa o warunkach odpłatności za studia, zawarta w czasie obowiązywania ustawy z dnia 27.07.2005r. Prawo o szlolnictwie wyższym (tj. Dz.U. 2012, poz. 572 ze zm.), zgodnie z którą warunki odpłatności za studia określa umowa zawarta między uczelnią a studentem w formie pisemnej (ówczesny art. 160ust.3, obecnie art. 160a ust.1 ustawy). W ocenie Sądu, umowa zawarta przez pozwanego z poprzednikiem prawnym powoda stanowi samodzielny typ umowy, której elementy istotne określa w/w ustawa. Do umowy łączącej pozwanego z uczelnią będą zatem miały zastosowanie przepisy w/w ustawy – art. 160a ust. 7 dodany ustawą z dnia 11 lipca 2014r.o zmianie ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z dnia 05.09.2014), która weszła w życie z dniem 1 października 2014r. Zgodnie z treścią art. 160a ust.7 “roszczenia wynikające z umowy przedawniają się z upływem trzech lat." Zastosowanie trzyletniego okresu przedawnienia do umowy łączącej strony wynika bezpośrednio z treści art. 32 cytowanej ustawy z dnia 11 lipca 2014r. Zgodnie z treścią tego przepisu do umów w sprawie warunków odpłatności za studia lub usługi edukacyjne (…)zawartych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepis art. 160a ust.7 ustawy.

Umowa między pozwanym a poprzednikiem prawnym powoda zawarta została w dniu 02.08.2006r.. Pozwany zobowiązany był do uiszczaniaczesnego za okres od paźniernika 2006r. do stycznia 2007r. A zatem zgodnie z obowiązującym trzyletnim terminem przedawnienia, termin przedawnienia roszczenia dochodzonego od pozwanego upłynął najpóźniej w styczniu 2010r. Pozew w przedmiotowej sprawie został wniesiony w dniu 17 maja 2015r., a więc po upływie terminu przedawnienia.

Na marginesie wskazać należy, iż uchwała Sądu Najwyższego z dnia 21.10.2015r., w której Sąd Najwyższy stwierdził, iż “do przedawnienia roszczenia o opłatę za studia okreśoną w umowie zawartej na podstawie art. 160ust.3 ustawy z dnia 27.07.2005r. Prawo o szkolnictwie wyższym w brzmieniu obowiązującym w dniu 01.10.2009r., w okresie przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 11.07.2014r. o zmianie ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym oraz niektórych innych ustaw, miał zastosowanie dziesięcioletni termin przedawnienia przewidziany w art. 118kc” dotyczy innego stanu faktycznego i prawnego. W opisywanej sprawie Sąd pierwszej instancji orzekał w czerwcu 2013r., a więc na gruncie stanu prawnego obowiązującego przed wejściem w życie ustawy z dnia 11.07.2014r. o zmianie ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym (…). Termin przedawnienia roszczenia nie był wówczas wyraźnie określony ustawowo.

Podsumowując powyższe, Sąd w pukncie I wyroku, na podstawie art. 160a ust.7 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym, oddalił powództwo jako przedawnione.

O kosztach postępowania Sąd orzekł zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu na podstawie art. 98 kpc i art. 108kpc. Pozwany poniósł koszty w kwocie 617 zł, na które składały się koszty zastępstwa procesowego oraz opłata od pełnomocnictwa. Strona powodowa jako przegrywająca proces, winna te koszty zwrócić pozwanemu w całości.